Alfred Stam

Mijn verhaal

Mijn naam is Alfred Stam. Ik ben op 26 februari 19??  in Tiel geboren.
Mijn eerste ontmoeting met de Molukse gemeenschap was in de jaren ‘70 bij de familie Huwaë uit Tiel. Mijn oudste broer was getrouwd met Conny Huwaë. Nog steeds mijn “schoon”zus en peetmoeder van onze zoon Nordin.
Door de jaren heen ga je de Molukse gemeenschap beter leren kennen en dat is in Tiel begonnen, ik ga al die familienamen maar niet opnoemen want dat zijn er veel.
Met teamspelers van de Molukse volleybalvereniging Odysseus en Molukse zaalvoetbalvereniging Chans, heb ik het land doorkruist en bij veel Molukse toernooien gespeeld. Ik kan jullie vertellen dat ik bij elk Molukse gezin hartelijk en warm ben ontvangen. Door een volleybal nachttoernooi te Nuenen december 1989 heb ik Magda Ramschie voor het eerst ontmoet.
De eerste ontmoeting bij haar thuis was op een donderdagavond laat. Dit weet ik nog goed want bij binnenkomst werd er gelijk gevraagd of ik kon klaverjassen. Aan tafel met Boetje, Izaak en Richard. Volgens mij was ik al gelijk ingelijfd want Richard en ik wonnen het potje.
Mijn eerste ontmoeting met mijn schoonouders, Pa en Ma Ramschie, was ook om niet te vergeten. De eerste vragen die ik kreeg was heb je werk en geloof je.
Op beide heb ik ja geantwoord. Schatten van mensen en ze zitten nog diep in mijn hart.
In 1993 zijn Magda en ik van Tiel naar Culemborg verhuisd. Hierdoor heb ik ook bij Garuda Maluku gevoetbald.
In 1996 zijn we volgens de adat van mijn Papa mantu getrouwd, dit wilden we zelf.
Hierin heeft oom Otis Salasiwa een grote rol gespeeld in de begeleiding en ondersteuning, hiervoor zijn we hem nog steeds dankbaar.
Samen zijn Magda en ik gezegend met vier kinderen: Noah, Nordin, Odessa en Leah.
De Burunese familie’s heb ik beter leren kennen, door met Magda en mijn schoonfamilie overal naar toe te gaan. Nu gaan wij nog steeds naar bijeenkomsten om de banden te behouden die door de 1e generatie zijn opgebouwd. Dit vinden wij belangrijk.
Het was voor mij een eer om gevraagd te worden om mij in te willen zetten voor het bestuur van Stichting Kumpulan Nusa Bupolo. Dit heb ik in mijn rol als voorzitter een aantal jaren met veel plezier gedaan en ik heb hierin veel geleerd.

In mijn ogen was het tijd om onze banden weer eens versterken na bijna twee en een half jaar Corona, ook ik ben enthousiast over het initiatief Ride Out Buru.

Ik ben nog niet op de Molukken geweest, het staat wel op mijn Bucket-list samen met Magda en als ze willen onze kids, om te zien waar hun roots liggen.

Ik ontmoet u graag op 9 juli as. in Wormerveer, tot dan.
Alfred Stam